Column – Straatbeeld

Ofschoon het pas officieel verboden is per 1 januari 2022 lijkt het al veel langer geleden dat de sigaretten-automaat uit het straatbeeld is verdwenen.

Medio de jaren 60 en 70 werden de automaten veelvuldig aan gevels van winkelpanden bevestigd. Want de schoorsteen moest roken, zowel voor de consument als de fabrikant. De verkoop moest altijd kunnen doorgaan. De consument kon niet zonder en de fabrikant vond het geweldig. Dat het roken funest was en is voor de gezondheid was niet belangrijk, speciale reclamecampagnes, met cowboys te paard op een heuvel, met een sigaretje in de mond, kijkend over de prairie in de staat Montana, iedereen snakte naar zo een moment. Ook waren de tabaksfabrikanten een van de eersten die gestart zijn met sport sponsering, zij wisten wel hoe ze de consument konden verleiden. Vooral de formule 1 en tabaksindustrie konden het goed met elkaar vinden.

In de automaten was plaats voor 8 tot 10 merken, de populairste merken waren: Camel, Pall Mall, Roxy, Caballero, Marlboro, Peter Stuyvesant en Belinda. Shag had geen plekje in de automaat.

Je kunt je nu nauwelijks voorstellen dat er aan de muur van de winkel altijd sigaretten te koop waren en dat er nauwelijks sprake was van diefstal. Je zou nu eens, zeker met de prijzen van tegenwoordig, 80 tot 90 pakjes in een automaat hebben liggen….

Wat verder opvalt dat de manier waarop wij verleid werden om te gaan roken dit nu weer gebeurt met vapen. De industrie weet hoe het werkt, dat hiermede de gezondheid van jonge mensen in gevaar wordt gebracht is schijnbaar bijzaak…..

Piet van Doorn