Column – Lijntjes leggen

Toen ik de titel Lijntjes leggen bedacht, dacht ik meteen: daar kunnen mensen van alles bij denken. En ja, ik houd wel van een feestje, maar van dat soort lijntjes — of andere geestverruimende middelen — houd ik me verre. Heb ik ook niet nodig. Een paar biertjes zijn genoeg om mijn geest wat losser te maken en een praatje aan te knopen. Al lukt dat gelukkig ook meestal zonder.

En zo kom ik op het echte onderwerp: lijntjes leggen.
Vroeger, toen ik als klein manneke aan tafel zat en mijn pap en mam aan het buurten waren met familie of vrienden, hoorde ik vaak: “Waar is dat er ene van?” Toen dacht ik nog: dát ga ik later nooit doen. Maar ja, het tegenovergestelde is waar — en eigenlijk doe ik het al jaren.

Het levert me veel op. Het helpt om mensen beter te begrijpen, situaties goed in te schatten, behoeftes te ontdekken, en te zien hoe je iemand kunt helpen of blij kunt maken. Mooi toch? Mijn dagen zijn daar dan ook mee gevuld.

In mijn werk bij Voergroep Zuid leg ik dagelijks lijntjes. Ik breng in kaart wat veehouders nodig hebben om hun dieren goed te voeren, zodat wij — de consument — kunnen genieten van een eitje, yoghurt of een stukje vlees. De agrarische sector staat enorm onder druk. Als je door het buitengebied fietst of wandelt (goed voor je gezondheid, kost niks en je ziet meer), zie je hoe veel stallen worden afgebroken. Maar één ding blijft: we blijven eten, en dus blijven die lijntjes tussen boer en bord nodig.

Ook in het sociale domein — dat mooie woord voor alles wat onze leefomgeving leefbaar maakt — zijn die lijntjes van groot belang. Het lijntje naar de overheid lijkt steeds dunner te worden, en we moeten vaker op onszelf terugvallen. Dat betekent dat een lijntje soms kan afbuigen, of zelfs verdwijnen. Dan moet je op zoek naar een ander lijntje. En als je dat samen doet, leg je een nieuwe verbinding, die voor echte verrijking kan zorgen.

Daarom ben ik ook retetrots op ons nieuwe bestuur van de Dorpsraad. Zomaar uit het niets ontstaan, zou je denken. Maar dat is niet zo — dat is het resultaat van lijntjes uitzetten.

Het bestuur bestaat nu uit vijf vrouwen en twee mannen. Ze worden ondersteund door Cindy Manders als dorpsondersteuner. De jongste is 22, de oudste bijna 60. Ze komen uit verschillende gezinnen, werken op uiteenlopende plekken en zijn actief bij diverse verenigingen. Dat zijn heel veel lijntjes, en al die lijntjes komen samen in een tros ballonnen. Ballonnen die ons dorp leuker, fijner en zichtbaarder maken.

Twan van Moosdijk